|
Czy zdajesz sobie sprawę z tego: jak ważny jest RUCH dla TWOJEGO organizmu ?!
Już w roku 1947 Sir Richard Asher w czasopiśmie medycznym: „ British Medical Journal” napisał artykuł pt „Niebezpieczeństwa leżenia w lóżku”. Oto jak scharakteryzował pacjenta, któremu lekarze nakazali leżeć w łóżku:
„Jaki to wzruszający widok. Krew cieknie w żyłach, wapno zanika w kościach, odchody piętrzą się w jelicie, ciało psuje się na tyłku, a ochota do życia uchodzi z jego duszy !”
Każdy z nas już nie raz doświadczył jak źle wpływa na samopoczucie długotrwałe leżenie w łóżku. Znane są nam wszystkim wypadki pacjentów, którzy po wielotygodniowym leżeniu w łóżku musieli przechodzić odpowiedni trening, aby przywrócić organizmowi normalne zdolności ruchowe. Już to doświadczenie wskazuje na to, że ruch ma dla organizmu ogromne znaczenie.
W roku 1966 naukowcy w Dallas przeprowadzili eksperyment na pięciu zdrowych, dorosłych mężczyznach. Eksperyment polegał na tym, że mężczyzn tych umieszczno w szpitalu i nakazano im leżeć w łóżkach przez 3 tygodnie. W tym czasie nie wolno im było wykonywać żadnych ruchów. Karmiono ich specjalnym pożywieniem, do toalety wożono ich na wózkach inwalidzkich. Proszę sobie wyobrazić, że zaledwie po trzech tygodniach bez ruchu, mężczyźni ci stali się ludzkimi wrakami. Wydolność płuc spadła o 28 procent, bicie serca zwolniło o 25 procent, a mięsień sercowy skurczył się o 11 procent! Trzech z nich w czasie próby szybkiego przejścia odcinka liczącego ok 30 m padło na podłogę wyczerpanych.
Dokładnie taki sam proces zachodzi, rozłożony oczywiście na lata, wśród nieaktywnego ruchowo społeczeństwa.
Wielu z nas, już nie raz, sami na sobie doświadczyliśmy, że po długiej jeździe samochodem, albo autobusem robimy przerwę , żeby „rozsprostować kości”. I co wtedy robimy? Poruszamy się. Robimy kilka kroków , spacerujemy, niektórzy stoją i przestępują z nogi na nogę. Wykonujemy te ruchy zupełnie nieświadomie, ale potem czujemy się lepiej i możemy kontynuować jazdę.... Z tego płynie prosty wniosek: Ruch wpływa korzystnie na nasz organizm.
Naukowcy na całym świecie zajmują się w ostatnich latach intensywnie tym problemem i doszli do rewelacyjnych odkryć. Ruch nie jest korzystnym dodatkiem do diety , aby polepszyć swoje samopoczucie i zdrowie. RUCH jest podstawą umożliwiającą w ogóle normalne funckjonowanie organizmu. Człowiek nie jest przystosowany do ciąglego leżenia i siedzenia.
 
Dobre rady wujaszka doktora zalecającego spokój i odpoczynek chorym na serce, są niczym innym jak wyekspediowanie tych chorych w przyspieszonym tempie na tamten świat. Kardiolog Rainer Hambrecht z Uniwersytetu w Lipsku jest przkonany, że pacjentom chorym na serce należy obok tabletek i kropli przepisywać „ruch” jako terapię odpowiednio dostosowaną i stosowaną. Pacjenci cierpiący na choroby wieńcowe mogą zwiększyć swoje szanse życiowe rozpoczynając trenować sport i to w każdym wieku. Ryzyko zgonu z powodu choroby wieńcowej obniża się wtedy o 35 procent.
Frank Booth z University of Missouri w Columbia (USA) twierdzi, że złudzeniem jest mniemanie, że wystarczy odżywiać się zdrowo i dbać o linię i można zapomnieć o ruchu. Brak ruchu zarówno u ludzi już cie rpiących na różne schorzenia jak i u ludzi zdrowych powoduje zatory w obwodach biochemicznych naszego organizmu, a te z kolei w połączeniu ze spożywaniem pokarmów zawierających substancje rakotwórcze zwiększają u ludzi nieaktywnych ruchowo o 50 procent ryzyko zachorowalności na raka jelita grubego. Frank Booth jest przekonany, że większość naszych chorób jest związanych z zaburzeniami przemiany materii, a zaburzenia przemiany materii są głównie spowodowane właśnie brakiem ruchu. 30 minut intensywnego ruchu na dzień (pływanie, jogging, wolking, jazda na rowerze itp.) to jest minimum, które potrzebne jest naszemu organizmowi do normalnego funkcjonowania (tak samo jak potrzebne jest pożywienie i napoje). W organiźmie człowieka, który nie wykonuje tej normy rządzi stan wyjątkowy. W komórkach i tkankach zachodzą stale chorobowe procesy, a brak ruchu powoduje , że zniszczone komórki nie są zastępowane nowymi zdrowymi komórkami. I to już tylko kwestia czasu, kiedy wewnętrzne zmiany ujawnią się w charakterze dolegliwości i chonicznych chorób.
Brak ruchu u ludzi zdrowych prowadzi do prawie takich samych negatywnych zmian w organiźmie jak palenie papierosów. Śmiertelność ludzi leniwych, prowadzących siedząco-leżący tryb życia jest o 1/3 wyższa niż u osób aktywnych ruchowo. Emeryt, który spaceruje dziennie o 1,6 km mniej niż jego sąsiad rówieśnik, cieszący się porównywalnym zdrowiem, umiera średnio o 7 lat szybciej !!!!
 Znany nam wszystkim Lance Armstrong, słynny kolarz, który już po zdiagnozowniu u niego nowotrowru jąder wygrał wielokrotnie wyścig kolarski dookoła Francji: Tour de France przekonany jest, że to właśnie dzięki kolarstwu przezwyciężył raka.
Podobnego zdania jest także bardzo znana w USA chirurg onkolog Carolyn Kaelin z Bostonu, kierowniczka Comprehensive Breast Healith Center w Berigham and Women’s Hospital, który należy do Harvard Medical School, która latem 2003 zachor owała na raka piersi mając zaledwie 42 lata. Przszła chemoterapię, 5 operacji łącznie z usunięciem piersi. Pani Kaelin była i jest nadal zdania , że jedyną rzeczą, którą mogła dla siebie sama zrobić było uprawianie sportu. Jak tylko mogła uczęszczala do klubu fitness, zamiast jeździć chodziła i chodzi do pracy piechotą. Jest przekonana, że ruch / sport jej pomaga, wręcz leczy. Liczne badania naukowe jasno dowodzą, że uprawianie sportu / intensywny ruch/ może przdłużyć życie kobietom chorym na raka piersi i zredukować prawdopodobieństwo nawrotów. Wyniki swoich badań zawarła Carolyn Kaelin w książce pt: „Living through breast cancer” . Pani Kaelin zdecydowanie mówi: masz raka piersi? Zacznij natychmiast uprawiać sport! Być może nie masz w ogóle na to ochoty, ale uwierz mi, to może uratować Ci życie.
Wśród lekarzy: onkologów, kardiologów, psychiatrów, ortopedów, badaczy demencji starczej, i innych zaczyna przeważać przekonanie, że RUCH pomaga również wtedy, gdy cierpimy już na różne choroby od dawna.
Nowe badania wskazują, że sport / ruch lepiej skutkuje niż drogie tabletki, krople czy pigułki szczególnie dla osób cierpiących na depresje, chroniczne zmęczenie, zniechęcenie, zły humor i ataki smutku. Wielu amerkyńskich psychiatrów czy psychoanalityków stosuje w swoich gabinetach terapie ruchową prz ypomocy rowerów treningowych , czy bieżni. Jak np Wayne Sandler – psychiatra z Kalifornii. On jest przkonany, że ruch ma decydujący wpływ na równowagę zaburzeń w procesach mózgowych człowieka i zaleca swoim pacjentom 30 minut intesnsywnego ruchu dziennie. 
Uprawianie sportu nie jest cudownym lekiem na wszystko, ale intensywny ruch jest naszemu organizmowi tak samo potrzebny jak pożywienie i woda. Bez niego nasz organizm nie funkcjonuje poprawnie, a co za tym idzie niszczy się, początkowo niezauważalnie, ale to tylko kwestia czasu , gdy pojawią sią dolegliwości i choroby. Niektórzy z nas łykają drogie preparaty z witaminami, wciarają w skórę drogie kremy, aby zachować urodę i młodość, a tymczasem efekt tych poczynań w porównaniu z regularnym uprawianiem sportu jest absolutnie znikomy.
Naukowe badania epidemiologiczne bezsprzecznie udowodniły , że codzienne uprawianie sportu: szczególnie jogging, nordic wolking, pływanie, jazda na rowerze, a nawet szybki spacer (min 30 minut dziennie, a najlepiej jedna godzina) związane jest nieodłącznie z pomniejszonym ryzykiem zapadnięcia na choroby układu krążenia, wylewy, utraty pamięci, depresji, cukrzycy , otyłości, a także nowotworów piersi i jelita grubego.
Na podstawie artykułu zawartego w czsopiśmie Der Spiegel , 5 / 2006
|
