ROLA ŚWIATŁA - światło jest niezbędne do życia. Pomaga organizmowi regulować wiele bardzo ważnych procesów biologicznych.
Wspomaganie naturalnych procesów współpracy, odnowy, regeneracji w naszym organiźmie odbywa się m.in. dzięki tzw. czynnikom regulacyjnym. Jest dla nas np. oczywiste, że ogromną rolę w tych procesach odgrywa żywność – w tym witaminy i mikroelementy. Kiedy nasz układ odpornościowy, skóra, nerwy itd. zaczynają szwankować, staramy się bardziej dbać o odpowiednią dietę. Dziwne i zaskakujące może wydawać się to, że w podobny sposób działa światło.
Zastosowanie terapii światłem w medycynie ma długą historię. Pierwszym źródłem światła stosowanym w terapii było naturalne światło słoneczne, którego lecznicze właściwości znano już w starożytnym Egipcie. Hipokrates opisał jego zastosowanie w leczeniu różnych schorzeń, a rzymscy i arabscy lekarze wprowadzili ją do powszechnej praktyki medycznej. Istnienie związku między jego działaniem a ustępowaniem czy choćby łagodzeniem wielu schorzeń dostrzegali ludzie od zarania naszych dziejów.
Badani a naukowe nad jego działaniem terapeutycznym rozpoczęto jednak dopiero na przełomie XIX i XX wieku. W 1903 roku duński lekarz Niels Finsen otrzymał Nagrodę Nobla za opracowanie leczenia wielu chorób, m.in. gruźlicy skóry, za pomocą światła słonecznego i sztucznego.
Fiensen uznany został za twórcę fototerapii - współczesnej terapii świetlnej, gdyż jako pierwszy generował przy pomocy specjalnego aparatu promieniowanie słoneczne, co pozwoliło na zmienne dozowanie i niezależność od warunków pogodowych. Skuteczność jego leczenia skłoniła do międzynarodowych przedsięwzięć badawczych w XX wieku, a także konstruowaniem różnego typu aparatów fotoerapeutycznych. Szczególnie skupiono się na efektach działania światła spolaryzowanego, gdyż okazało się, że jest ono zdolne do porządkowania struktury błon komórkowych.
Badania nad działaniem światła spolaryzowanego wykazały m. in. , że pod jego wpływem wiele wewnętrznych procesów ulega normalizacji, a tym samym znikają odczuwane przez nas przejawy różnych zaburzeń1 lub minimalizowane są skutki uszkodzeń związanych z czynnikami zewnętrznymi (przyspieszanie procesów regeneracji uszkodzonych tkanek).
Światło docierające 2 – 3 mm w głąb skóry oddziałuje przede wszystkim na różne komórki krwi, przemieszczające się w naczyniach krwionośnych. Badania klinicystów w USA, Niemczech i byłych krajach Związku Radzieckiego wskazują, że pod wpływem naświetlania powierzchni ciała światłem spolaryzowanym normalizuje się stan struktur błon komórkowych krwinek czerwonych. Sprzyja to dobremu transportowi gazów – głównej funkcji tych krwinek , a także właściwemu krążeniu krwi, co skutkuje dobrym zaopatrzeniem tkanek w składniki odżywcze i tlen. Poprawia to metabolizm komórek i sprzyja ich odnowie.
Naświetlanie działa również regulacyjnie na aktywność krążących we krwi różnych typów leukocytów biorących udział w procesach odpornościowych organizmu (m.in. regulowanie ilości wytwarzanego czynnika nowotworu –alfa).).
Światło spolaryzowane wpływa również na aktywację systemów reparacyjnych komórek, dzięki czemu bardziej wydajnie usuwane są komórki uszkodzone z powodu starzenia, działania toksyn związanych z różnymi schorzeniami, czy z przyczyny upośledzenia procesów odbudowy DNA. Światło działa również na komórki naświetlanego naskórka , które posiadają zdolność do aktywnego regulowania procesów uodparniających przez wydzielanie do krwi cytokinów - hormonów komórkowych2
W 1966 roku zbudowano pierwszy laser, dzięki któremu udało się uzyskać biostymulację komórek organizmu ludzkiego.
W 1981 roku grupa naukowców prowadzących badania nad biologicznymi efektami światła lasera wpadła na pomysł skonstruowania urządzenia emitującego światło spolaryzowane, ale nie powodujące efektów ubocznych wywoływanych przez promieniowanie lasera. Odkrycie to doprowadziło do zbudowania aparatu Bioptron (szwajcarska firma BIOPTRON AG).
W 1988 roku rozpoczęto produkcję pierwszych aparatów Bioptron na skalę przemysłową wykorzystywanych przez lekarzy, w gabinetach kosmetycznych i w domowej terapii. Światło spolaryzowane ma następujące właściwości:
•jest spolaryzowane - jego fale poruszają się (drgają) wyłącznie w płaszczyznach równoległych. Światło emitowane przez lampy BIOPTRON osiąga stopień polaryzacji powyżej 95%;
•Polichromatyczne - oznacza to, że jego spektrum nie składa się tylko z jednej długości fali, jak jest w przypadku światła laserowego, a posiada szeroki zakres zawierający światło widzialne i część spektrum podczerwonego. Długość fali światła BIOPTRON znajduje się w zakresie od 480 do 3400 nm.
•Jest pozbawione promieniowania UV - nie zawiera promieniowania UV
•Niekoherentne – w odróżnieniu od światła laserowego, światło BIOPTRON jest niespójne lub przesunięte w fazie. Oznacza to, że fale świetlne nie są zsynchronizowane.
•O niskiej energii - ma niską gęstość energii. Energia tej wielkości wywołuje efekt biostymulacyjny i pozwala światłu stymulować różne biologiczne procesy w organiźmie w naturalny sposób.
|